زخم ها خوب میشوند عزیزم. فرقی ندارد زخم ناشی از کشیده شدن لبه کاغذ در زاویهای نامناسب به نوک انگشتت باشد یا یک شمشیر را در بدنت فرو کرده باشند. درد و سوزش زخم ممکن است کم یا زیاد باشد، خونریزیاش هم همینطور، این که چطور باید از آن مراقبت کنی و چقدر طول میکشد خوب بشود هم. اما بههرحال پایان مشترک همه زخمها همین است؛ خوب میشوند. ممکن است جایشان بماند یا نه. این چیزها باعث میشود فکر کنی هر زخمی منحصربهفرد است و هر بار از خودت بپرسی "این یکی خوب میشود یا باید تا ابد در عذاب زندگی کنم؟". البته منحصربهفرد هستند عزیزم اما نه در سرنوشتشان.